Nelis en Leentje dat waren twee mensen,
Heel doodgewoon, net als de rest.
Ze wilden graag trouwen maar hadden geen woning
En daarin had Leentje geweldig de pest

Maar op een dag toen moest het gebeuren,
Ze kochten een bootje, het was wel geen pracht,
Maar het kon ze niet schelen; ze waren gelukkig,
En legde het bootje bij ons in de gracht.

Refrein:
En we hebben een woonboot,
Hij ligt in de Amstel.
We hebben een schuitje,
‘t is ons ideaal.
En ben je een keertje,
Bij ons aan de Amstel,
Kom dan in ons bootje,
Gerust allemaal.

Maar op een morgen zei plotseling Nelis,
Kijk nou ‘ns Leentje hoe dat nou toch komt.
Ik zit hier verdorie met m’n voeten in het water,
Er zit een gat als een vuist in de romp.

Het water steeg snel en de meubels die dreven,
De kans op verdrinken die was toen heel groot.
Want geen van beiden konden ze zwemmen,
Ze dreven de deur uit op een tafelpoot.

[Refrein]

We hebben de schuit naar de helling getrokken,
Daar stopten ze heel vakkundig het lek.
Leentje kon toen haar meubels gaan poetsen,
Want de stof van de krukjes zag blauw van de drek.

Maar ze lagen niet lang bij ons in de Amstel,
Toen kwam er een smeris zo een met een pet.
Hij zei “jullie moeten hier wegwezen mensen,
Jullie hebben de Amstel met dat bootje besmet.

[Refrein]

We hebben de schuit uit de Amstel getrokken,
Ze protesteerden maar dat gaf hun geen biet.
Want je moet weten, ‘t is Jan met de pet maar,
Die moeten ze hebben en de groten dus niet.

[Refrein] x2

Hatsjee!

Nelis and Leentje were two people,
Very ordinary, just like the rest.
They wanted to get married but didn’t have a home,
And in that, Leentje made tremendous pestering.

But one day it had to happen,
They bought a boat, it was not beautiful,
But they didn’t care; they were happy,
And put the boat in the canal with us.

Chorus:
And we have a houseboat,
It’s in the Amstel.
We have a barge,
It’s our ideal.
And if you are ever,
With us on the Amstel,
Then come in our boat,
Peacefully all.

But one morning suddenly Nelis said,
Now look Leentje how that happened.
I’m sitting here with my feet in the water,
There is a hole like a fist in the hull.

The water rose quickly and the furniture floated,
The chance of drowning was very high at the time.
Because neither of them could swim,
They floated out the door on a table leg.

[Chorus]

We pulled the barge to the ramp,
There they very skillfully stopped the leak.
Leentje could then start cleaning her furniture,
For the fabric of the stools was blue with muck.

But they were not with us in the Amstel for long,
Then came a cop, one of those with a cap.
He said, “You have to get out of here, people,
You have contaminated the Amstel with that boat.

[Chorus]

We pulled the barge out of the Amstel,
They protested but we didn’t care.
Because you have to know, ’tis only John with the cap,
They have to have them and not the big ones.

[Chorus] x2

[Hatsjee!]